Steden worden groter, het aantal auto's neemt toe en de ruimte is nog steeds schaars. Soms is het zelfs onmogelijk om zonder hulp te parkeren. Daardoor komen de ontwikkelingen op het gebied van elektronica de chauffeurs te hulp.
Parktronic, ook wel parkeerradar genoemd, is handig voor de bestuurder wanneer hij moet keren of in een krappe ruimte moet parkeren. Er kan zich een obstakel achter het voertuig bevinden waardoor het voertuig niet kan worden gemanoeuvreerd. Het is goed als een assistent buiten staat en je beweging controleert, je helpt. Maar het is veel beter als deze assistent in de auto zit en de exacte afstand tot het obstakel zegt. Parktronic is zo'n assistent.
De belangrijkste knooppunten van de parkeersensoren
Het belangrijkste daarin zijn natuurlijk de "ogen", of beter gezegd, de "oren". Hoewel, om het nog preciezer te zeggen, de sensoren de oren en mond van het systeem kunnen worden genoemd. Parktronic-sensoren, meestal geïnstalleerd in de bumpers van een auto, kunnen een signaal uitzenden en ontvangen. Ze werken volgens het radarprincipe.
Het tweede knooppunt is de besturingseenheid, die alle signalen van de sensoren verwerkt. De besturingseenheid is gebouwd volgens het schema met behulp van moderne microcontrollers, geprogrammeerd om een specifieke functie uit te voeren. Bij parkeersensoren is dit een functie om informatie te verzamelen en op het display weer te geven.
Dus noemden ze het display, dat duidelijk zichtbaar is. Het toont de belangrijkste parameters. En de belangrijkste zijn de aanwezigheid van een obstakel en de afstand ernaartoe. Displays kunnen van verschillende typen zijn. De eenvoudigste displays worden gemaakt op matrices. Ze zien eruit als een weegschaal, iets meer als een equalizer die iedereen kent.
En er zijn displays met schermen met vloeibare kristallen, die de auto in verf tonen en met een goede kwaliteit de locatie van het obstakel aangeven, de afstand ernaartoe. Er is ook een geluidssignaal om de bestuurder te waarschuwen voor een obstakel. Bovendien zijn sommige modellen parkeersensoren uitgerust met achteruitkijkcamera's, wat het manoeuvreren van de bestuurder aanzienlijk vergemakkelijkt. En op het scherm met hoge resolutie ziet u zelfs de kleinste obstakels.
Hoe parkeersensoren werken
De meest voorkomende parkeersensoren hebben alleen sensoren voor de achterbumper. Verderop hebben de meeste chauffeurs ze niet nodig, omdat het zicht erg goed is. Voor beginners kun je natuurlijk het beste een parkeersensor gebruiken met voor- en achtersensoren. Dit zal het autorijden een stuk gemakkelijker maken.
De sensoren op de achterbumper werken pas als de schakelhendel in de "R"-stand staat. Zodra u de achteruitrijbeweging inschakelt, beginnen de parkeersensoren te werken, de sensoren worden van stroom voorzien. En hier gebeurt al het plezier.
De sensoren beginnen een signaal uit te zenden op een bepaalde frequentie. Deze elektromagnetische golven reizen met dezelfde snelheid van elke sensor. De golfvorm lijkt erg op een trechter, de vernauwing bevindt zich direct bij de sensor. De afstand die de golf kan voortplanten is vrij klein. Maar dit is voldoende voor de normale werking van het apparaat.
Als er geen obstakel in het pad van de golf is, vervaagt het gewoon. Maar als er een obstakel tegenkomt, wordt de golf erdoor weerkaatst en
keert terug naar de sensor. Dat is alles, er is een obstakel gedetecteerd, nu hoef je alleen nog maar uit te rekenen hoeveel meter het is. En deze functie wordt uitgevoerd door de centrale besturingseenheid.
Simpele fysica, niets ingewikkelds aan. De snelheid van de golf is bekend, de reistijd is ook bekend. Het blijft om de eenvoudigste berekening te maken door deze gegevens te vermenigvuldigen. Het is alleen nodig om de verkregen waarde door twee te delen, omdat de golf twee keer de afstand van de sensor tot het obstakel heeft afgelegd. Nu wordt de verkregen waarde omgezet in een grafische vorm en verschijnt op het display voor de bestuurder om hem op de hoogte te stellen van het obstakel.
