Antivries is essentieel voor de koeling van elke verbrandingsmotor. Koelvloeistoffen G11 en G12 verschillen in additievensamenstelling en duur. Ze worden gebruikt voor verschillende motoren en kunnen niet met elkaar worden gemengd.
De verbrandingsmotor wordt tijdens bedrijf erg heet, hierdoor zijn alle power units van dit type voorzien van een koelsysteem. Er zijn twee soorten van dergelijke systemen: lucht en vloeistof. Bij auto's is de meest gebruikte methode om de motoren te koelen vloeibaar, bij sommige motorfietsen en bromfietsen wordt lucht aangetroffen. Water om het mechanisme te koelen is niet handig - het bevriest bij luchttemperaturen onder nul. Daarom wordt antivries gebruikt als koelvloeistof voor motoren. Voorheen hadden autobezitters maar één optie voor antivries-koelvloeistof: antivries. Nu zijn er verschillende soorten antivries. Ze zijn gemarkeerd met twee codes - G11 en G12. Vloeistoffen variëren in kleur, maar het belangrijkste verschil zit in de prestaties, niet in het ontwerp.
Antivries G11
Groene of blauwe koelvloeistof wordt meestal geproduceerd onder de aanduiding G11. De samenstelling is gebaseerd op een mengsel van water en ethyleenglycol. Dit is alcohol, voelt olieachtig aan en is in elke dosis giftig voor mensen. Uiterlijk kan pure ethyleenglycol niet worden onderscheiden van water - het is transparant, daarom worden kleurstoffen aan antivries toegevoegd. Niemand zal zelfs per ongeluk een gekleurde vloeistof met water verwarren.
G11 antivriesmiddelen bevatten verschillende additieven. Ze zijn nodig om het mengsel corrosiewerende eigenschappen te geven en om de inwendige oppervlakken van de motor tegen roest te beschermen. Dit zijn anorganische stoffen - silicaten, nitraten, fosfaten, boraten en hun combinaties. Ze worden op het metaal afgezet en vormen een film die beschermt tegen corrosie. Maar deze film in het koelsysteem vermindert de warmteafvoer en als gevolg daarvan neemt het koelrendement af.
Bij temperaturen boven 105 ° C beginnen organische additieven te ontleden. Als gevolg hiervan worden de anticorrosie-eigenschappen van G11-antivries verminderd. Door bezinksel hoopt zich vuil op in het koelsysteem. De pomp, het expansievatventiel en andere systeemcomponenten lopen het risico voortijdig te worden vernietigd. De circulatie van de vloeistof vertraagt, de temperatuursensoren werken slechter.
Koelvloeistof G11 komt qua eigenschappen het dichtst in de buurt van antivries. De levensduur is niet langer dan twee jaar. Bij het vervangen van antivries moet het systeem worden gespoeld. De voordelen van het merk zijn een bescheiden prijs, goede prestaties van geconcentreerde G11-antivries bij lage temperaturen. Er moet aan worden herinnerd dat alleen gedestilleerd water, ongeveer 5 vol.%, kan worden gebruikt om de koelvloeistof te verdunnen.
Antivries merk G12
Het merk G12 wordt vaker in rood of roze geproduceerd. Het bevat een aantal antivriesmiddelen van de nieuwe generatie:
- carboxylaat antivries;
- hybride antivries.
G12 carboxylaat antivries bevat corrosieremmers die carbonzuren bevatten. Dit zijn organische stoffen die de bron van roest kunnen lokaliseren. Ze zijn van twee soorten: ze gaan een chemische reactie aan met een bijtende stof en veranderen deze in onschadelijke verbindingen, of ze bedekken de corrosieplek met een beschermende film. Deze remmers komen niet in aanraking met intacte metalen delen en vormen geen dichte beschermlaag die de koeling van het systeem belemmert. Dergelijke stoffen worden niet vernietigd wanneer de motor wordt verwarmd tot bedrijfstemperaturen.
Hybride antivriesmerken G12+ en G12++ onderscheiden zich door een combinatie van twee soorten additieven - organisch en mineraal (silicaten of fosfaten). Het gebruik ervan wordt verklaard door het feit dat het koelsysteem, met alleen anorganische additieven, niet bang is voor cavitatie, waardoor de pomp beschadigd raakt of het motorblok uitvalt. Antivries + en ++ bevatten anti-cavitatiemiddelen.
G12-koelvloeistoffen beschermen het mechanisme beter tegen roest en hebben een verhoogde chemische reactiviteit in vergelijking met G11. De gebruiksduur van G12-antivries is langer - ongeveer 5 jaar voor carboxylaat- en hybride versies.
Wat betekent het kleurverschil tussen G11 en G12?
Aanvankelijk was de Volkswagen Corporation actief betrokken bij de productie van antivries, die een classificatie op kleur voorstelde. Er werd besloten dat organische koelmiddelen rood of roze zouden zijn en anorganische koelmiddelen blauw en groen. Een dergelijke classificatie werd echter niet officieel erkend door de norm, daarom moet men bij het kiezen niet focussen op de kleur van de vloeistof, maar op de markering. Als gevolg hiervan kan de fabrikant onafhankelijk de kleur kiezen en het assortiment verdunnen met de kleuren van zijn eigen merk.
Naast ethyleenglycol kan propyleenglycol de basis zijn van antivries. Het is ook een alcohol die gevaarlijk is voor de mens. Het pluspunt is een kleine thermische uitzettingscoëfficiënt. Gemengd met water heeft de samenstelling een laag vriespunt. Meestal gebruikt voor G12-koelvloeistof. Naast werkende additieven kan antivries fluorescerende stoffen, antischuimcomponenten en kleurstoffen bevatten.
Wat is het verschil tussen G11 en G12 antivries?
G11-antivriesmiddelen bevatten additieven van anorganische aard, waardoor ze kunnen worden gebruikt in motoren die non-ferrometalen bevatten. Met hen reageren dergelijke corrosieremmers. Messing en koper zonder speciale beschermende film worden snel vernietigd door de werking van de glycolbasis van het koelmiddel.
Antivries uit de G12-groep wordt alleen gebruikt in systemen waar alleen staal en aluminium worden gebruikt, maar geen non-ferrometalen. De meeste moderne motoren zijn gemaakt van alleen dit materiaal. Hun zwakke punt is de vorming van een corrosieve film bij de laagste hoeveelheden vocht. G12-additieven moeten dit proces verstoren. De technologie kreeg de naam Long Life vanwege het feit dat antivries met dergelijke additieven veel langer meegaat.
Kan ik verschillende merken antivries mengen?
In de meeste gevallen is het onmogelijk om antivries van het ene type naar het andere te wisselen. Als de motor non-ferrometalen bevat, zal het G12-carboxylaat de beschermende film vernietigen. Als de vraag rijst over het mengen van verschillende soorten antivries, dan is het antwoord ondubbelzinnig - het is onmogelijk. Wanneer anorganische en organische additieven worden gemengd, beginnen ze te coaguleren en vormt zich een neerslag in de vloeistof.
Indien nodig kan antivries van hetzelfde type en markeringen die er eerder in zaten, aan het koelsysteem worden toegevoegd. In dit geval moet u zich concentreren op de kenmerken van de compositie en niet op de kleur. Dat wil zeggen, het is toegestaan om ofwel G11 tot G11 toe te voegen op basis van ethyleenglycol, ofwel G12 tot G12. U kunt van fabrikant veranderen, maar u kunt het beste bij hetzelfde merk blijven. Anders zou men het begin van cavitatie, het verschijnen van roest en verstopping van de motorkanalen moeten verwachten.
Keuze uit antivries: G11 of G12
Om antivries te kiezen, is het het beste om de instructies van de autofabrikant te lezen en de aanbevelingen op te volgen. Voor oudere auto's kan in het algemeen antivries met het G11-teken worden gebruikt. De overgrote meerderheid van moderne auto's wordt geproduceerd zonder non-ferro metalen in hun motoren, de G12 is daarvoor geschikt.
Als u een ongeschikt type antivries voor de auto gebruikt, wordt het verschil meteen merkbaar. De eigenaar zal zich zorgen gaan maken wanneer de schade aan het systeem aanzienlijk wordt. Ernstige schade is mogelijk tot aan de volledige vervanging van systeemelementen of de motor zelf. Besparen heeft in dit geval geen zin, omdat verliezen in de toekomst tijdens reparaties het prijsverschil voor verbruiksgoederen aanzienlijk zullen overschrijden.
