Een videorecorder is een handig apparaat dat vanuit de auto vastlegt wat er op de weg gebeurt. Het gebruik van dit apparaat heeft zijn eigen kenmerken, wetende welke, u uzelf en uw auto kunt beschermen in geval van nood.
instructies:
Stap 1
Kies een geschikte plaats om de DVR te installeren. Het is belangrijk dat hij je zicht niet blokkeert. Het is het beste om het zo te installeren dat het apparaat van buitenaf onzichtbaar is. Dit helpt pogingen van indringers om het te stelen te voorkomen, en bespaart u ook geschillen met de verkeerspolitie, die u vaak vraagt het apparaat uit te schakelen voor opname. De beste plaatsen om de auto DVR te monteren zijn in de achteruitkijkspiegel, het midden van de voorruit en de centrale binnenverlichtingslamp. Het is beter om de camera op het plakband te bevestigen. In dit geval gaat het langer mee in de cabine en verandert het niet van positie tijdens scherpe manoeuvres van de auto.
Stap 2
Zorg ervoor dat de DVR de juiste weergave heeft. Hij moet alles zien wat er op de weg voor de auto gebeurt. Het is beter om een toestel te gebruiken met een brede beeldhoek zodat er meer dan alleen de zonnekap in de lens zit. Een uitzicht van 180 graden is ideaal. In dit geval neemt de camera bijvoorbeeld ook een verkeersagent op die de auto vanaf de zijkant nadert. Ook is het van belang dat het gebied van de sloot en verkeersborden in de lens vallen zodat u bij een ongeval zoveel mogelijk bewijs in uw voordeel heeft.
Stap 3
Gebruik de basismogelijkheden van de DVR om gebeurtenissen te onderzoeken die op de een of andere manier uw rechten beïnvloeden. Er moet een apparaat met een G-sensorfunctie worden gebruikt. In dit geval start de opname direct na het begin van de reis en stopt automatisch bij een plotselinge stop of ongeval. Kopieer onmiddellijk na een incident de opname van de DVR naar uw computer en extern opslagmedium. Geef een kopie van het gebeurtenisrecord aan de voertuiginspecteur en aan de rechtbank, en laat een van de kopieën bij u. Dit garandeert de veiligheid in geval van verlies of weigering door een van de deelnemers aan het proces om het in overweging te nemen.
