Natuurlijk is er geen specifiek cijfer "de snelheid van prijsgroei" en kan dat ook niet zijn. Bovendien moet er rekening mee worden gehouden dat het onmogelijk is om te spreken over een "gemiddelde waarde van de wereldprijs", omdat het verschil enorm kan zijn: volgens schattingen voor maart 2012 is de duurste benzine bijvoorbeeld in Turkije, en de goedkoopste is in Venezuela. Rusland staat op de 23e plaats: achter bijna alle grote exporterende landen (waar brandstof gewoon "penny" is) en de Verenigde Staten.
Allereerst stijgen de benzineprijzen sterk in de late lente - vroege zomer: de stijging met enkele procenten is voornamelijk te wijten aan het feit dat de verkeerscongestie in de zomer veel groter is; motorrijders verschijnen; lange reizen buiten de stad beginnen.
Bovendien is de systematische prijsstijging (ongeveer 16 procent per jaar) te wijten aan het feit dat olie op aarde niet oneindig is. De winning van hulpbronnen gaat elk jaar naar steeds verder weg gelegen regio's, waardoor de productiekosten aanzienlijk stijgen.
Het is ook belangrijk om er rekening mee te houden dat "benzine" meestal zowel AI-92 als dieselbrandstof betekent (om nog maar te zwijgen van de rest). En als in 2011 de groei van de 92e 16 procent was, dan groeide de "diesel" met 30! Zo bleek de laatste gemiddeld één roebel duurder te zijn.
Dit gebeurt volgens een simpele regel: hoe minder het product, hoe duurder het wordt verkocht. En diesel wordt niet alleen gebruikt in de auto-industrie, maar ook in de scheepvaart en de landbouw. Omdat - de vraag hoger is, stijgt de prijs. En het zal natuurlijk blijven groeien.
Bovendien is de verhoging van de "accijns" op aardolieproducten (overheidsbelastingen) onvoorwaardelijk inbegrepen in de uiteindelijke prijs die de consument betaalt. Aangezien de staat een economisch grondstoffenbeleid voert, is olie de belangrijkste bron van aanvulling van de schatkist: van de 28 roebel/liter die door de consument wordt betaald, bereiken er slechts 13 de producent. verhoogd met 10%, wat de kosten van de brandstof zelf met 4-5% zal verhogen …
De regering kijkt echter optimistischer naar de kwestie. Het grootste probleem met de benzineprijzen in Rusland is natuurlijk het gebrek aan productiecapaciteit: overdrijvend kunnen we zeggen dat de staat olie "pompt", deze in het buitenland verkoopt en vervolgens bewerkte brandstof in het buitenland koopt. Ambtenaren beloven dit probleem tegen 2020 volledig op te lossen (bijvoorbeeld in de periode 2011-2012 steeg de productie met 10%), wat zal helpen om de prijsstijging bijna volledig te compenseren.
