Fabrikanten kwamen er niet meteen achter hoe ze auto's moesten uitrusten met achteruitkijkspiegels. Tegenwoordig zijn deze apparaten niet alleen te vinden op auto's en bussen, maar ook op motorfietsen en zelfs op sommige fietsen. Ze verbeteren de rijveiligheid van deze voertuigen aanzienlijk.
De geschiedenis van de achteruitkijkspiegel begon in 1904, toen de Amerikaanse autocoureur Ray Harraun zo'n spiegel op een paardenkar zag. De naam van de geestige koetsier die op dit idee kwam is in de geschiedenis niet bewaard gebleven. Ja, en Harraun zelf was niet aan haar toe - op dat moment vond de tweede race in zijn leven plaats. Het stokje werd overgedragen aan schrijvers: in 1906 sprak de schrijfster (en racer) Dorothy Levitt in haar boek "Woman and the Car" de mening uit dat "een vrouw een spiegel bij haar moet houden tijdens het rijden" om "soms het eruit en kijk wat er achter de machine gebeurt." Hij luisterde echter naar haar, de man - hierboven al genoemd Ray Harraun, die bij de volgende race, gehouden in 1911, precies dat deed. Alleen hield hij de spiegel niet in zijn hand, zoals de schrijver adviseerde, maar bevestigde hem bewegingloos op de auto.
Achteruitkijkspiegels werden pas in 1914 op serieauto's geïnstalleerd. De innovatie bleek erg handig. Het stelde u in staat om ervoor te zorgen dat bij het nemen van bochten en het wisselen van rijstrook een auto die in een parallelle rijstrook rijdt niet tegen de zijkant van uw auto zou botsen. En voordat u stopt of de snelheid verlaagt, kunt u de aanwezigheid van achterop rijdende voertuigen bepalen.
In een moderne auto zijn er meestal drie achteruitkijkspiegels. Twee ervan bevinden zich buiten aan de zijkanten van de bestuurder en de derde bevindt zich in de cabine boven het midden van de voorruit. De rechter spiegel (in auto's met het stuur rechts - de linker) is vaak bol. Dit is nodig om een fisheye-effect te verkrijgen, waardoor de kijkhoek aanzienlijk wordt vergroot. Het nadeel van deze oplossing is de vervorming van de grootte van objecten en de afstand tot hen, maar de bestuurder went hier snel aan. En op het apparaat zelf staat vaak een bijbehorend waarschuwingsschrift.
De middelste spiegel is vaak ook convex gemaakt, maar alleen langs de horizontale coördinaat. Het heeft dus de vorm van een fragment van een cilinder, niet als een bol. Soms worden aan dit apparaat extra functies toegewezen: er is een klok, een radardetector of een parkeerradarindicator ingebouwd.
Buitenspiegels kunnen beslaan bij koud weer. In sommige van hen zijn elektrische kachels met een laag vermogen geïnstalleerd om dit te voorkomen. Aan de andere kant zijn hun rompen vaak gestroomlijnd om de aerodynamische prestaties te verbeteren. Ook kunnen er richtingaanwijzerrepeaters in worden ingebouwd, wat de verkeersveiligheid verder vergroot.
Maar onthoud: zelfs de beste achteruitkijkspiegel is nutteloos als hij verkeerd is afgesteld of als de bestuurder hem niet gebruikt.
