Zelf de carrosserie van uw auto plamuren is niet moeilijk. U hoeft alleen maar doorzettingsvermogen te krijgen, ijver te tonen en precies alle aanbevelingen op te volgen die hieronder worden beschreven. Laten we het hebben over de belangrijkste fouten bij het plamuren van een auto.
Wat zijn plamuren?
Laten we beginnen met de glasvezelplamuur. Het is van twee soorten. Dit zijn "Fiber" - grote vezels en "Microfiber" - vezels van standaardformaat. Dient voor het aanbrengen van de eerste (verstevigings)lagen. Er is ook een universele stopverf, deze wordt zowel op de eerste lagen als op de afwerking aangebracht, al vóór de primer. Er is stopverf op plastic, afwerkplamuur, stopverf met aluminiumvuller. Maar velen maken fouten bij het werken met alle soorten stopverf, daar zullen we het over hebben.
De grootste misvatting is dat aluminiumplamuur de sterkste plamuur is. De eerste gedachte is dat aluminium een metaal is dat deze stopverf verstevigt. Maar dit is slechts een enorme mythe en waanvoorstelling. Denk zelf na, aluminiumdeeltjes zijn in de vorm van een poeder, ze zijn erg klein en op geen enkele manier verbonden, en dat ze de stopverf op de een of andere manier versterken is complete onzin.
En de belangrijkste functie is een goede warmteoverdracht. Aluminium heeft een zeer goede thermische geleidbaarheid. Waar is het voor? Deze stopverf wordt aangebracht op de motorkap, het dak, op die plaatsen waar de temperatuur snel verandert in de kou. We starten bijvoorbeeld de motor, het metaal warmt op en warmt veel sneller op dan de stopverf en het metaal pelt geleidelijk af, of als de stopverf goed vasthoudt, barst het.
Veel mensen denken dat dit een scheur is door het aanbrengen van een dikke laag. Maar nee, het is gewoon vanwege de temperatuurverandering. En met aluminium kun je snel warmte van het metaal halen en de stopverf gelijkmatig verwarmen, waardoor het verschil tussen de uitzettingsamplitude van de stopverf en het metaal minimaal zal zijn.
De tweede fout is het verkeerd aanbrengen van lagen. Veel mensen proberen het materiaalverbruik te verminderen, en als het gat klein is, proberen ze het vanaf de eerste laag waterpas te maken. En zo blijkt het een zeer grote laag te zijn en het zit vol met het feit dat wanneer je een dikke laag van het materiaal dat bij de verharder wordt geleverd, legt, het zeer snel zal drogen. De bovenste laag hardt snel uit en het blijkt dat er geen lucht in de onderste komt om de reactie tot het einde uit te voeren, en het vertraagt veel. Naarmate de onderste laag begint te drogen, zal de bovenste volledig uitharden en begint de onderste de bovenste te knijpen.
Het eindigt bijna altijd met het feit dat er een barst in de stopverf op het metaal ontstaat. Daarom moet u de lagen in de gaten houden en ze geleidelijk aanbrengen met tussenlaagdroging.
Een andere grove overtreding is drogen met een föhn of een gloeilamp. Deze acties kunnen gemakkelijk alles verpesten. In het begin moet de stopverf zelf een reactie aangaan en het is beter om hem de eerste tien minuten niet te drogen. Als u toch hebt besloten om hulpgereedschappen te gebruiken voor het drogen van de stopverf, dan moet u dit doen volgens volgens de regels, anders kun je de bovenste laag heel snel drogen en wordt de onderste laag verzegeld, met als resultaat dat je een scheur of een loslating van de stopverf krijgt.
Om dit fenomeen te voorkomen, moet u vanaf de achterkant drogen, weg van metaal. Maar in de meeste gevallen is er geen toegang tot dergelijke plaatsen. Hiervoor zijn er infraroodlampen die met infraroodstraling de plamuur van binnenuit drogen. Maar de meest optimale manier van drogen is om de stopverf alleen te laten drogen zonder het proces te versnellen met behulp van extra apparaten.
En het grootste probleem waarmee automobilisten worden geconfronteerd, is de zogenaamde krimp van de stopverf.
Dit betekent dat er na het schilderen oneffenheden, putjes, golven en soms scheuren op het gecorrigeerde deel ontstaan. Dit fenomeen treedt onder andere op door onjuist drogen, maar voornamelijk door verwaarlozing van de juiste keuze van de schuurpapierkorrel. Onder specialisten bestaat er zoiets als "regel 100" of "stap 100". Dit betekent dat met elke laag stopverf de helling van de schuurpapierkorrel met niet meer dan 100 eenheden zal toenemen. Dat wil zeggen, de eerste laag stopverf wordt verwerkt met schuurpapier 80, de volgende laag wordt verwerkt met 160 of 180, de volgende laag wordt verwerkt met schuurpapier 240 of 260, enzovoort. Dit wordt gedaan om de diepte van de krassen van het schuurpapier geleidelijk te verminderen en de mogelijkheid te minimaliseren dat de plamuur in de diepe risico's die overblijven, bijvoorbeeld vanaf nummer 80, tot een minimum beperkt. Dan, wanneer het onderdeel al waterpas is en klaar om te worden aangebracht primer, we brengen de primer aan en wrijven deze in met schuurpapier nummer 800. Nu is ons onderdeel klaar om te schilderen. Maar dat is een heel ander verhaal…
