Het lijkt erop dat het maken van een auto-acculader alleen voor professionals is. In feite kun je zo'n apparaat met je eigen handen bouwen, met geïmproviseerde middelen, hoewel dit bepaalde technische kennis vereist. Hiervoor heb je onderdelen nodig die je misschien wel in huis vindt, bijvoorbeeld overgebleven van een oude computer.
Het is nodig
- • Stroomtransformator TS-180-2, draden met een doorsnede van 2,5 mm2, vier diodes D242A, stekker, soldeerbout, soldeer, zekeringen 0, 5A en 10A;
- • gloeilamp voor huishoudelijk gebruik met een vermogen tot 200 W;
- • een halfgeleiderdiode die elektriciteit slechts in één richting geleidt. Een laptoplader kan als zo'n diode worden gebruikt.
instructies:
Stap 1
Een eenvoudige auto-acculader kan worden gemaakt van een oude computervoeding. Aangezien het opladen van de batterij 10% van de totale batterijcapaciteit vereist, kan elke voeding met een capaciteit van meer dan 150 volt een effectieve laadbron zijn. Vrijwel alle voedingen hebben een PWM-controller op basis van een TL494-chip (of vergelijkbare KA7500). Allereerst moet u de extra draden verwijderen (van bronnen -5V, -12V, + 5B, + 12B). Verwijder vervolgens de weerstand R1 en vervang deze door een trimmerweerstand met de hoogste waarde van 27 kOhm. De zestiende terminal is ook losgekoppeld van de hoofddraad, de veertiende en vijftiende worden op de kruising doorgesneden.
Stap 2
Op de achterplaat van het apparaat moet u de stroomregelaarpotentiometer R10 installeren. Er zijn ook 2 snoeren: één voor het netwerk, de andere voor de accupolen.
Stap 3
Om het proces te vereenvoudigen, is het beter om van tevoren een weerstandsblok voor te bereiden. Het kan ook met de hand worden gemaakt: sluit een paar stroomdetectieweerstanden van 5 volt aan. Het totale vermogen zal 10 volt zijn en de weerstand zal 0,1 ohm zijn. De oplader moet voor hetzelfde bord worden geconfigureerd. Om dit te doen, is er een trimweerstand aan bevestigd. Om de mogelijkheid van onnodige verbindingen tussen het frame en het hoofdcircuit weg te nemen, is het belangrijk om een deel van de geprinte baan te verwijderen. Dit is belangrijk omdat enerzijds de metalen behuizing van de voedingseenheid niet in galvanische verbinding mag komen met het batterijlaadcircuit en anderzijds een parasitair circuit is uitgesloten.
Stap 4
Nu hebben we te maken met pinnen 1, 14, 15 en 16. Eerst moeten ze worden bestraald. Om dit te doen, wordt de draad ontdaan van isolatie en verbrand met een soldeerbout. Hiermee wordt de oxidefilm verwijderd, waarna de draad op het stuk hars wordt aangebracht en vervolgens opnieuw wordt aangedrukt met een soldeerbout. De draad moet geelbruin worden. Nu moet je het aan een stuk soldeer bevestigen en er voor de derde, laatste keer op drukken met een soldeerbout. De draad moet zilver worden. Na het einde van deze procedure blijft het over om de meeraderige dunne draden te solderen.
Stap 5
Stationair moet worden ingesteld met een variabele weerstand in de middelste stand van de potentiometer R10. De nullastspanning zorgt voor een volledige lading in het bereik van 13,8 tot 14,2 volt. Clips zijn geïnstalleerd aan de uiteinden van de terminals. Het is beter om de isolatiebuizen veelkleurig te maken om niet verstrikt te raken in de draden. Dit kan het apparaat beschadigen. Rood verwijst meestal naar plus en zwart naar min.
Stap 6
Als het apparaat alleen wordt gebruikt om de batterij op te laden, kunt u zonder voltmeter en ampèremeter. Het is voldoende om de gekalibreerde schaal van de potentiometer R10 te gebruiken met een waarde van 5, 5-6, 5 ampère. Het laadproces van een dergelijk apparaat moet eenvoudig, automatisch zijn en geen extra inspanningen vereisen. Deze lader elimineert vrijwel de mogelijkheid van oververhitting of overladen van de batterij.
Stap 7
Een andere methode om zelf een auto-accu te maken is gebaseerd op het gebruik van een aangepaste twaalfvolt-adapter. Het vereist geen auto-acculadercircuit. Het is belangrijk om te onthouden dat de spanning van de batterij en de spanning van de voeding gelijk moeten zijn, anders is de oplader onbruikbaar.
Stap 8
Eerst moet je het uiteinde van de adapterdraad afknippen en strippen tot 5 cm. Vervolgens zijn de tegenoverliggende draden 40 cm gescheiden, nu moet u een krokodillenklem op elk van de draden plaatsen. Zorg ervoor dat u de gekleurde clips meeneemt om te voorkomen dat de polariteit wordt omgekeerd. Het is noodzakelijk om elke terminal consequent op de batterij aan te sluiten, volgens het principe "van plus naar plus" en "van min naar min". Nu blijft het om de adapter in te schakelen. Deze methode is vrij eenvoudig, de enige moeilijkheid is het kiezen van de juiste stroombron. Zo'n batterij kan tijdens het opladen oververhit raken, dus het is belangrijk om deze in de gaten te houden en even te onderbreken bij oververhitting.
Stap 9
Een auto-acculader kan worden gemaakt van een gewone gloeilamp en een diode. Zo'n apparaat is heel eenvoudig en vereist heel weinig initiële elementen: een gloeilamp, een halfgeleiderdiode, draden met klemmen en een stekker. De lamp moet maximaal 200 volt zijn. Hoe hoger het vermogen, hoe sneller het laadproces zal verlopen. Een halfgeleiderdiode mag elektriciteit maar in één richting geleiden. Je kunt bijvoorbeeld opladen vanaf een laptop.
Stap 10
De gloeilamp moet op de helft van de gloeitijd branden, maar als hij helemaal niet brandt, moet het circuit worden aangepast. Het is mogelijk dat het lampje uitgaat wanneer de auto-accu volledig is opgeladen, maar dit is onwaarschijnlijk. Opladen met zo'n apparaat duurt ongeveer 10 uur. Dan is het absoluut noodzakelijk om het los te koppelen van het netwerk, anders is oververhitting onvermijdelijk, waardoor de batterij wordt uitgeschakeld.
Stap 11
Als de situatie urgent is en er geen tijd is voor de constructie van complexere opladers, kunt u de batterij opladen met een krachtige diode en een verwarming met stroom uit het lichtnet. U moet in de volgende volgorde verbinding maken met het netwerk: diode, dan verwarming, dan batterij. Deze methode is niet effectief, omdat het veel elektriciteit verbruikt en het rendement slechts 1% is. Daarom is deze oplader het meest onbetrouwbaar, maar ook het gemakkelijkst te vervaardigen.
Stap 12
Het kost veel moeite en technische kennis om de eenvoudigste oplader mogelijk te maken. Het is beter om altijd een betrouwbare fabriekslader bij de hand te hebben, maar indien nodig en met voldoende technische vaardigheden kunt u het zelf doen.
