Bijna alle moderne auto's worden geproduceerd met een katalysator die schadelijke verbindingen in de uitlaat oxideert. Sommige autobezitters (vooral degenen die hun auto verkopen) zijn echter van mening dat dit dure onderdeel kan worden weggelaten. Daarom is het belangrijk om de eerste tekenen van katalysatorfalen tijdig te kunnen herkennen.
Primaire symptomen van een defecte autokatalysator
Meestal faalt dit onderdeel om twee redenen: niet-naleving van de bedieningsinstructies (vooral bij gebruik van het verkeerde merk brandstof) en overmatig langdurig gebruik. In het laatste geval smelt de keramische kern, raakt de honingraat verstopt met roet, wat leidt tot de volledige vernietiging van de katalysator. Het feit dat het moet worden gewijzigd, is te herkennen aan het vermogensverlies: de auto bereikt niet de volle snelheid, de acceleratiedynamiek neemt af en in de toekomst wordt het moeilijk om de motor te starten. Het is vrij moeilijk om beginnende katalysatorproblemen in een vroeg stadium te identificeren; de bestuurder trapt het gaspedaal gewoon dieper in de vloer om het verminderde vermogen te compenseren. Soms is het nuttig om aandacht te besteden aan het verschijnen van een scherpe geur van waterstofsulfide, wat wijst op een proces van slechte kwaliteit van de afbraak van uitlaatgassen.
Hoe de katalysator te controleren?
U kunt deze procedure zelf uitvoeren. Om dit te doen, parkeert u de auto, start u de motor en laat u het gaspedaal op de vloer vallen, terwijl u de toerenteller-aflezingen in de gaten houdt. Als de pijl het maximum bereikt (rode zone), dan wordt de toerenbegrenzer geactiveerd, dan kan de katalysator als bruikbaar worden beschouwd. Als de pijl de rode zone niet kan bereiken, wordt de honingraat van de katalysator als verstopt beschouwd. Een dergelijke diagnostische methode is echter vertrouwd, op voorwaarde dat het ontstekingssysteem en de voeding in orde zijn.
Een volledige controle van de katalysator kan alleen worden uitgevoerd in een autoservice. Meestal begint de test met het bepalen van de prestaties van de sensor - de lambdasonde. Als het werkt, wordt vanaf een speciaal apparaat een signaal over een gebrek aan zuurstof of een teveel aan brandstof naar het energiebeheersysteem gestuurd; hierdoor wordt het brandbare mengsel uitgeput of opnieuw verrijkt. Verder wordt de bruikbaarheid van de voedings- en ontstekingssystemen bepaald. Afhankelijk van hun bruikbaarheid zal de katalysator moeten worden vervangen. De controle kan ook worden geassocieerd met het meten van het toxiciteitsniveau van de uitlaat of het controleren van de druk van de uitlaatgassen (meestal worden de laatste twee methoden gecombineerd). Een eenvoudigere manier is om de katalysator zelf te demonteren en de kammen te controleren op transmissie, - het verstoppingsniveau kan direct worden bepaald. Maar er is hier een complicatie; bij auto's die al lang in gebruik zijn, is het niet zo eenvoudig om de katalysator te verwijderen, omdat de moeren plakken na verloop van tijd aan elkaar en er is een autogen nodig om ze los te maken.
